Երեկ այցելեցինք մեր մեծ գրող Ավետիք Իսահակյանի տուն֊թանգարան։ Շրջեցինք թանգարանով,դիտեցինք վավերագրական ֆիլմ, որտեղ ունկնդրեցինք Ավետիք Իսահակյանի բանաստեղծությունները գեղեցիկ ասմունքի տեսքով։Մենք հնարավորություն ունեցանք ծանոթանալ Ա.Իսահակյանի անձնական իրերի հետ,որոնք Իսահակյանը օգտագործել է իր կյանի վերջին 10 տարիներում։
Մի մրահոն աղջիկ տեսա
Ռիալտոյի կամուրջին,
Հորդ մազերը - գետ գիշերվա,
Եվ հակինթներ՝ ականջին՛
Աչքերը սև - արևներ սև,
Արևների պես անշեջ,
Գալարում էր մեջքը թեթև
Ծաղկանկար շալի մեջ:
Աչքս դիպավ աչքի բոցին,
Ու գլուխըս կախեցի.
Ժպտաց ժպտով առեղծվածի,
Հավերժական կանացի:
Միամիտ չեմ՝ հավատամ քեզ.
Տառապանքս փորձ ունի.-
Մի մրահոն կույս էր քեզ պես,
Կոտրեց սիրտս պատանի…
Ռիալտոյի կամուրջին,
Հորդ մազերը - գետ գիշերվա,
Եվ հակինթներ՝ ականջին՛
Աչքերը սև - արևներ սև,
Արևների պես անշեջ,
Գալարում էր մեջքը թեթև
Ծաղկանկար շալի մեջ:
Աչքս դիպավ աչքի բոցին,
Ու գլուխըս կախեցի.
Ժպտաց ժպտով առեղծվածի,
Հավերժական կանացի:
Միամիտ չեմ՝ հավատամ քեզ.
Տառապանքս փորձ ունի.-
Մի մրահոն կույս էր քեզ պես,
Կոտրեց սիրտս պատանի…
Комментариев нет:
Отправить комментарий